حضانت بچه با کیست؟ افراد عهده دار حضانت فرزند دختر و پسر، در درجه اول، والدین آن ها هستند. در واقع، این امر، حق و تکلیف آن ها می باشد. اما، زمانی که دارای صلاحیت نبوده یا هردوی آن ها فوت کنند و به هر دلیلی در دسترس نباشند، اشخاص عهده دار حضانت والدین فرزند نخواهند بود. اما حضانت پسر بعد از فوت پدر در صورت در صورتی که مادر در قید حیات باشد با او است. این یک قانون قطعی در مورد حضانت بچه بعد از فوت پدر است.
در صورت وجود موارد سلب حضانت که شامل داشتن مصادیق انحراف اخلاقی یا رفتاری و اعمال خلاف مصلحت طفل، همچنین، جنون و ازدواج مجدد مادر می باشد یا در صورتی که والدین، به هر علتی در دسترس یا در قید حیات نباشند، اشخاص عهده دار حضانت، در ابتدا، جد پدری آن ها یا وصی منصوب آن ها بوده و در صورت نبود این افراد یا عدم صلاحیت آن ها، جد مادری یا هر شخصی که دادگاه تعیین کند، خواهد بود.
مفهوم حضانت در دایره حقوق خانواده قرار می گیرد معنی حق و تکلیف می باشد. همچنین حضانت که عرفاً در جامعه ما رواج دارد، به معنای نگهداری و سرپرستی از طفل توسط پدر و مادر است. حق یا تکلیف بودن حضانت هرکدام نتایجی به بار می آورد که عملا حضانت کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد.
حضانت از دیدگاه فقه و حقوق به عنوان یک حق برای طفل یا همان محضون است. این کلمه در قانون بیشتر به پرورش جسمانی کودک وابسته است و شرایط روحی و تربیتی طفل را مورد بررسی قرار نمی دهد. تا زمانی که کودک به سن بلوغ برسد، این امر برعهده والدین است. بنابراین حضانت دختران تا ۹ سال و حضانت پسران تا ۱۵ سال بر عهده هر دو والد است. این یک قانون کلی در مورد حضانت بچه قبل از طلاق است.